Tijdens de Tweede Wereldoorlog, het museum was toen nog gelegen in de Kolveniersstraat 16 te Antwerpen, werkte Gaston voor dit museum en heeft hij zonder twijfel het leeuwenaandeel geleverd wat betreft het ontwerpen van affiches en het maken van instructieboekjes; de zogenaamde 'stopfilmpjes'. In deze boekjes werden dan met karikatuurtekeningen, die zo typerend zijn voor Gaston, allerlei gevaarlijke situaties belicht die dan finaal tot ongelukken leidden en wat men kon doen om deze te voorkomen. De bedoeling was om, op een moraliserende manier, de mensen bewust te maken van gevaar en veiligheid. In een volgende bijlage zal hierover meer uitgebreid aandacht worden gegeven met veel beeldmateriaal.
Het grappige van het verhaal is dat Gaston en zijn collega's deze tekeningen moesten maken in de kelders van het museum, om te schuilen voor de bombardementen en na de bevrijding voor de dreigende V1's en V2's. Een tegenstrijdige gedachte: schrijven en tekenen over veiligheid en tegelijkertijd moeten schuilen voor het gevaar.
werken in de kelders van het museum - Gaston zit op de voorgrond |
Pas in 1947 begon het instituut met het uitgeven van een tijdschrift waarvoor Gaston als hoofdillustrator werd ingeschakeld. Hij zou zich van deze taak blijven kwijten tot ongeveer het jaar 1955. Nadien nam een andere tekenaar van hem de fakkel over.
Sinds enkele jaren wordt het tijdschrift niet meer uitgegeven.
Op datum van 07 februari 1954 nam het instituut zijn intrek in de Jezusstraat. Gaston heeft voor deze
verhuisaankondiging een prachtige illustratie geleverd in het tijdschrift.
WORDT VERVOLGD .....